สนามหลวง
สนามของพระเจ้าแผ่นดิน
สนามหลวงแปลว่า สนามของพระเจ้าแผ่นดิน หรือสนามใหญ่ เดิมมีอยู่เพียงครึ่งเดียวทางฝั่งทิศใต้ ในฤดูแล้งใช้เป็นสถานที่สร้างพระเมรุมาศถวายพระเพลิงพระบรมศพ พระมหากษัตริย์ พระราชินี และพระบรมวงศานุวงศ์ชั้นผู้ใหญ่ คนยุคก่อนจึงเรียกว่า “ทุ่งพระเมรุ”
สมัย ร. 3 ทรงใช้ทำนาของหลวง ในสมัย ร. 4 จึงโปรดเกล้าฯ ให้เรียกว่า ท้องสนามหลวง และจัดให้มีการพระราชพิธีพืชมงคลและพิธีพิรุณศาสตร์ ต่อมาสมัย ร. 5 ทรงขยายสนามหลวงต่อไปทางเหนือ แล้วตกแต่งเป็นรูปไข่ พร้อมกับปลูกต้นมะขามดังที่เห็นในปัจจุบัน นอกจากงานพระราชพิธีต่าง ๆ แล้ว
ปัจจุบันสนามหลวงยังใช้เป็นที่ชุมนุมทางการเมือง จัดงานนักขัตฤกษ์สำหรับประชาชน รวมถึงช่วงหนึ่งยังเคยใช้ เป็นตลาดนัดในวันเสาร์-อาทิตย์อีกด้วย
ส่วนต้นมะขามสนามหลวงจะมีจำนวนกี่ต้นนั้น ยังไม่เคยมีใครนับ แต่ปลูกเป็นสองแนวรอบสนามหลวง แต่ละต้นห่างกัน 7 ม. โดยผู้คิดริเริ่มให้ปลูกก็คือ เจ้าพระยาเทเวศร์วงศ์วิวัฒน์ (ม.ร.ว. หลาน กุญชร) อธิบดีกรมสุขาภิบาลในสมัย ร. 5 โดยเริ่มปลูกราวต้นปี พ.ศ. 2446 ถ้านับถึงปัจจุบัน (พ.ศ. 2560) ก็ 114 ปีแล้ว
