วัดพระสิงห์

     เป็นพระอารามหลวงเก่าแก่แห่งหนึ่งของเมืองเชียงราย เคยเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธสิหิงค์ ปัจจุบันได้รับการปรับปรุงอย่างสวยงาม  ถวัลย์ ดัชนี ศิลปินมีชื่อชาวล้านนาเป็นผู้ออกแบบและแกะสลักบานประตู

     ประวัติ  ตามตำนานกล่าวว่า เจ้ามหาพรหมเจ้าเมืองเชียงรายไปอัญเชิญพระพุทธสิหิงค์จากเมืองกำแพงเพชรมาประดิษฐานที่เชียงใหม่ ตามพระบัญชาของพญากือนาแห่งเมืองเชียงใหม่ ต่อมาเจ้ามหาพรหมได้ทูลขอพระพุทธสิหิงค์มาไว้ที่วัดพระสิงห์ เพื่อทำพิธีหล่อจำลองขึ้นอีกองค์หนึ่ง แต่พญากือนาสวรรคตเสียก่อน  เจ้าแสนเมืองมาได้ขึ้นครองเมืองเชียงใหม่แทน  เจ้ามหาพรหมคิดจะชิงราชสมบัติจึงยกทัพจากเมืองเชียงรายไปตีเชียงใหม่ แต่เจ้าแสนเมืองมาสามารถป้องกันเมืองเชียงใหม่ไว้ได้ ทั้งยังยกทัพไปตีเมืองเชียงรายได้สำเร็จ จึงทรงอัญเชิญพระพุทธสิหิงค์กลับคืนเชียงใหม่

     รอยพระพุทธบาทจำลอง  ประดิษฐานในมณฑปหน้าโบสถ์  เป็นรอยพระพุทธบาทจำลองบนแผ่นศิลา กว้าง 5 นิ้ว ยาว 2 ฟุต  มีอักษรขอมโบราณจารึกว่า กุศลาธมฺมา อกุศลาธมฺมา  สันนิษฐานว่าสร้างในสมัยพญาเม็งราย

     โบสถ์  มีอายุกว่าร้อยปี สร้างขึ้นราว พ.ศ. 2432-2433  เป็นโบสถ์ไม้รูปแบบสถาปัตยกรรมล้านนา สมัยเชียงแสน  มีการบูรณะสองครั้ง คือ เมื่อ พ.ศ. 2504 โดยพระครูสิกขาลังการ และครั้งที่ 2 เมื่อ พ.ศ. 2533 โดย ถวัลย์ ดัชนี ศิลปินล้านนาผู้มีชื่อเสียงเป็นผู้ออกแบบและแกะสลักบานประตูโบสถ์เป็นเรื่องดิน น้ำ ลม ไฟ  พระประธานเป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย ศิลปะเชียงแสน หน้าตักกว้าง 204 ซม. สูง 284 ซม.  ภายในโบสถ์ยังประดิษฐานพระพุทธสิหิงค์จำลอง สร้างจากสำริดปิดทอง หน้าตักกว้าง 37 ซม. สูง 66 ซม.  มีรูปปั้นสิงห์สองตัวยืนเฝ้าประตูโบสถ์