วัดกลางเวียง

     เป็นวัดเก่าแก่อยู่คู่เมืองเชียงรายมาแต่โบราณ  ภายในวัดมีศิลปกรรมล้านนาประยุกต์ปรากฏอยู่ในโบสถ์และหอไตร

     ประวัติ  สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 1975  เดิมบริเวณวัดมีต้นจันทน์แดงขนาดใหญ่ขึ้นอยู่ต้นหนึ่ง ถือเป็นไม้มงคล ใช้บูชาพระตามธรรมเนียมโบราณ ชาวบ้านจึงเรียกวัดนี้ว่าจั๋นต๊ะโลกหรือวัดจันทน์โลก  ต่อมาพบว่าวัดแห่งนี้อยู่ใจกลางเมืองพอดี จึงได้สถาปนาสะดือเวียงหรือเสาหลักเมืองขึ้น จึงได้ชื่อว่าวัดจันทน์โลกกลางเวียงในปี พ.ศ. 2446 เกิดพายุใหญ่พัดต้นจันทน์แดงหักโค่นลงมา โบสถ์และวิหารพังทลายต้องบูรณะใหม่ ชื่อวัดจึงเหลือเพียงวัดกลางเวียง เพราะไม้จันทน์นั้นล้มลงแล้ว

     เสาหลักเมือง  หรือสะดือเวียงซึ่งสร้างขึ้นใหม่แทนของเดิมที่ล้มไปนานแล้วนั้น ประดิษฐานอยู่ในมณฑปทรงฟักทองยอดแหลม  ภายนอกมีรูปปั้นท้าวจตุโลกบาล ทำหน้าที่พิทักษ์สะดือเวียงตามคติความเชื่อของชาวล้านนา  ส่วนตำแหน่งที่เคยมีต้นจันทน์แดงอยู่ ปัจจุบันทางวัดได้สร้างเจดีย์ขึ้น  รอบฐานเจดีย์มีช้างทรงเครื่องยืนรายล้อมอยู่ เรียกว่าเจดีย์วัดช้างค้ำกลางเวียง ตั้งอยู่ด้านหลังวิหาร